ผึ้งในประเทศไทย มีอยู่ 4 ชนิด ได้แก่ ผึ้งหลวง ผึ้งโพรง ผึ้งมิ้ม ผึ้งพันธุ์
ผึ้งหลวง เป็นผึ้งที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและรังใหญ่ที่สุดด้วย ลำตัวยาวประมาณ 1.5 – 2 เซนติเมตร ท้องเป็นปล้องสีดำสลับเหลือง พบได้ตามป่าหรือชนบท สร้างรังบนที่สูงมาก ๆ เป็นผึ้งที่ดุและต่อยปวดกว่าชนิดอื่น ๆ ผึ้งหลวงให้น้ำผึ้งดีที่สุดในเดือนเมษายน ที่เรียกกันว่าน้ำผึ้งเดือนห้า
ผึ้งโพรง ขนาดเล็กกว่าผึ้งหลวง ท้องเป็นปล้องสีน้ำตาลสลับเหลือง สร้างรังในโพรงหรือชายคา นำมาเลี้ยงในหีบได้ ผึ้งโพรงให้น้ำผึ้งมากในฤดูที่มีดอกของไม้ผล เช่น เงาะ ทุเรียน มะพร้าว ลิ้นจี่ ลำใย บ้านเรามีการเลี้ยงผึ้งโพรงในหีบไม้ที่กระจายอยู่ตามภาคต่างๆของประเทศ และเมื่อเร็ว ๆ นี้เอง นักวิจัยจากจุฬาลงภรณ์มหาวิทยาลัย พบว่าผึ้งโพรงมีความสามารถพิเศษกว่าผึ้งพันธุ์คือ มีความต้านทานต่อไร ศัตรูผึ้งได้ดีมาก นับเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อการปรับสายพันธุ์ผึ้งในบ้านเรา
ผึ้งมิ้ม ขนาดลำตัวเล็กกว่าผึ้งโพรง ขนาดรังก็เล็กด้วย ขนาดของผึ้งมิ้มใกล้เคียงกับแมลงวันบ้าน จึงทำให้บางทีเรียก ผึ้งแมลงวัน ท้องผึ้งมิ้มเป็นสีดำสลับขาว พบผึ้งมิ้มได้ทั่ว ๆ ไปตามขนมหวาน ผลไม้สุก สร้างรังในที่ไม่ค่อยสูงนัก ให้น้ำผึ้งมากในเดือนกุมภาพันธ์ถึงเมษายน
ผึ้งพันธุ์ หรือผึ้งฝรั่ง มีขนาดเล็กกว่าผึ้งหลวง แต่ใหญ่กว่าผึ้งโพรง เป็นผึ้งที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ ผึ้งพันธุ์ถูกเลี้ยงในอุตสาหกรรมน้ำผึ้งมานาน ขนาดรังผึ้งพันธุ์เหมาะสมกับการเลี้ยงในหีบและเก็บน้ำผึ้งได้มาก
source: https://scimath.org/article-biology/item/558-bee32